Vlak bij onze camping ligt SOTA Summit, Mont Dône (FL/VL-077). Deze top is nog maar zeven keer geactiveerd, daarvan drie maal door mij. Bij aankomst troffen we een Nederlands stel, waarvan de dame vertelde bij het hunnebed positieve straling te ervaren. Ik vertelde haar dat er op die plek inderdaad boven normale aardstraling is en dat ik dat ook kon merken aan de luide radiosignalen. Terug op de camping zijn we gaan lunchen en hebben een middagdutje gedaan bij het zwembad.
Op de tweede dag van onze zomervakantie zijn we naar de Morvan gereden. Het was nog geen 500 kilometer en er waren geen files. Onderweg zijn we nog even boodschappen gaan doen bij de mega grote Leclerc in Autun. Maar goed dat we eten hebben ingeslagen want het restaurant op onze camping domaine de la Gagère is vandaag onverwacht gesloten. De camping is al flink bezet, maar er is nog plaats genoeg. Bij het kiezen van een staanplaats duurde even voordat we de juiste verhouding hadden gevonden. Een plaatsje met voldoende zon voor de zonnepanelen en voldoende schaduw voor Margreet. Het is hier heerlijk bij een temperatuur van 29 graden. Het water van het zwembad voelt “fris” aan: slechts 27 graden!
Net na de middag zijn we vertrokken richting Zuid Frankrijk waar volgende week een CEPT Werkgroep FM vergadering is. Onze eerste stop is in Heiderscheid in Luxemburg. Het was druk onderweg. Over net iets meer dan 300 kilometer deden we meer dan vier uur. Vooral op de A2 in Limburg ging het langzaam. We staan op de camperplaats net buiten campings Fuusekaul en de Reenert en we hebben stiekem de code van de poort naar de Reenert gekregen, zodat we van het zwembad en de sauna gebruik kunnen maken. Helaas is het restaurant vol vanavond en we zullen het moeten doen met een pastamaaltijd. Onze mobiele starlink installatie, die thuis overigens ook wordt gebruikt, doet het perfect, zowel op 220 Volt van het camping-net als op 20 Volt vanuit mijn power-bank.
Ben en Pauline hadden ons (Margreet, Chris, Rianne en ik) uitgenodigd om te komen eten. Zo konden we de net verbouwde keuken nog bewonderen voordat Ben en Pauline gaan verhuizen.
Voor Margreet en mij was dat een ideale gelegenheid om na te gaan of de camper helemaal klaar is voor de zomer. Tegen vieren arriveerden we bij camperplaats de Punt, onderdeel van de jachthaven in Gorinchem. Van daaruit was het 17 minuten lopen naar Ben en Pauline.
De kip curry die Ben had bereid smaakte perfect. We hoefden ons geen zorgen te maken wie er moest rijden, want ons bed bevond zich op loopafstand. Ook de jongelui hadden na het eten behoefte aan een avondwandeling, zodat we onze avond eindigden in de kantine van de watersportvereniging.
Met een vooruitziende blik hadden we het winterdekbed meegenomen en de nachtelijke temperaturen konden ons niet deren. Op onze Ford Ranger staat de camper 20 centimeter hoger dan voorheen op de Nissan Navara. Van de week moet er een hoger trapje worden besteld.
Vandaag was ik bij Albert PA5O om zijn antenne-installatie te ontmantelen. Helaas zijn we vergeten een foto te maken van de mast waar de antennes nog in zaten. Met de mast ingedraaid op de laagste stand kon ik staand op het garagedak precies bij de rotor en de antennes. Het klusje was in een uur geklaard.
Het opruimen van kabels en gereedschap nam nog eens een uur in beslag. Albert zit vanuit de kamer te kijken hoe e.e.a. vordert. De mast en de antennes gaan een tweede leven krijgen bij ons thuis in Ingen.
We zijn drie volle dagen in Parijs voor verschillende activiteiten die allemaal te maken hebben met de IARU.
Als eerste is er de IARU Region 1 Interim meeting. Anderhalve dag intensief vergaderen voor mij en voor Margreet is het dè gelegenheid om Parijs te bekijken.
Ten tweede vieren we het 75 jarig bestaan van IARU Region 1. Het hoogtepunt van was een uitgebreid diner aan boord van een cruise boot op de Seine.
Ten derde is er het 100 jarig bestaan van de IARU welke in 2025 in Parijs werd opgericht. Ter gelegenheid van dit feit was er een lunch, die werd voorafgegaan door een aantal formele speeches op de 10e verdieping van het Pullman hotel onder de rook van de Eiffel toren.
Tot slot werd het 100 jarig bestaan van de Franse amateurvereniging REF gevierd in Provins op anderhalf uur rijden van Parijs. We kwamen erachter dat we inmiddels een flink aantal Franse kennissen hebben die zich gelukkig nog keurig konden herinneren waar we ze eerder hadden ontmoet. Heel bijzonder was dat Gérard F2VX, schrijver van het REF jubileumboek, langs kwam bij onze tafel om een persoonlijke opdracht in ons exemplaar van het boek te schrijven. Na het diner was het weer anderhalf uur in de bus terug naar Parijs en om 2 uur ’s morgens rolden we ons hotel weer binnen. Na een korte nachtrust was het tijd om richting Gare du Nord te gaan voor de thuisreis.
Vandaag ben ik 69 jaar geworden. Ben was al vroeg present om mij te helpen met de camper, die na de winterstop, nu op een andere auto moest worden bevestigd. Ik had al bevestigingsogen laten maken en styrodur platen gekocht om de boel 8 cm op te hogen. De scharnieren van de achterklep had ik laten modificeren zodat de klep op simpele wijze worden verwijderd. De achterbak van de Ford Ranger is iets smaller dan die van de Navara en achteruit onder de wildcat rijden was precisiewerk. Voordeel van de nieuwe auto met anderhalf cabine is dat de camper maar een heel klein stukje oversteekt. Dat geeft een veel stabielere wegligging.
Toen we klaar waren kwamen Chris en Rianne ons werk bewonderen en konden we aan het volgende deel van het verjaarsprogramma beginnen: Asperges eten met biefstuk van de barbecue. Deze keer geen ham erbij, maar wel botersaus en gepofte nieuwe aardappelen. Heerlijk!
Op de bodem van ons lege zwembad lag een egeltje, dat nog bleek te leven. Ik heb het er maar uit getild. Na een paar minuten was het beestje van de schrik bekomen en zocht het een veilig heenkomen.
Nadat de regen voorbij was getrokken zijn we in Zoelen gestart met alweer een wandeling door de Betuwse boomgaarden. Kers, peer en nu ook appel staan in volle bloei. Het grootste deel van onze wandeling was rond kasteel Soelen, met als verste punt Kerk Avezaath.
De peren- en appelbomen staan weer in bloei, een goede reden voor een wandeling. Met start en finish in het stadje Buren deden we het Errecomse klompenpad. Zwager Cees wandelde met ons mee.
We zijn op plekjes geweest waar we nog nooit eerder waren geweest: het dorpje Erichem, het Betuws wijndomein en camping de Karekiet. Na een rondje van ongeveer negen kilometer eindigden we in Buren, waar we even een kijkje namen bij het huis dat Ben en Pauline hebben bemachtigd. De tocht sloten we af met een biertje, een koffie en appelgebak op het terras van de Pannekoekebakker.