Tijdens de DARC receptie werd een viertal amateurs door DARC-voorzitter Christian Entsfellner, DL3MBG in het zonnetje gezet als dank en erkenning voor hun jarenlange inspanningen in ITU en CEPT. Samen met Barry Lewis G4SJH, Dave Court EI3IO en Ole Garpestad LA2RR, kreeg ik de Goldenen Ehrennadel des DARC e.V. Het is uitzonderlijk dat deze hoge onderscheiding wordt verleend aan buitenlanders en we zijn apentrots.
Op vrijdagmorgen reden we de brug naar Denemarken over en maakten een kleine zijsprong naar het eiland Møn, waar bij bij de witte rotsen van Møns Klint de Aborrebjerg (SOTA OZ/OZ-005) activeerden. Vervolgens reden we naar het veer Rødby-Puttgarden en na de 45 minuten durende overtocht was het nog een klein stukje naar de camping in Rosenfeld in Schleswig-Holstein. Op zaterdag deden we het laatste stuk naar Ingen en dat ging zonder noemenswaardige files.
Alhoewel de CEPT vergadering tot en met vrijdag duurt, had ik al besloten om op donderdag uit Stockholm te vertrekken. Amateur zaken werden meteen op donderdagmorgen bij de kop gepakt en zo konden we om tien uur het hotel verlaten. Het weer is duidelijk minder dan eerder deze week. We reden tot Malmö, waar we op een hele grote camping, First Camp Sibbarp-Malmö, staan. Vanaf het nabijgelegen strand hebben we een mooi uitzicht op de brug die we morgen nemen voor de oversteek naar Denemarken.
Op zondag net na de middag reden we Stockholm binnen. Na het inchecken parkeerden we onze auto in de garage onder het hotel en gingen we de oude stad, op loopafstand, verkennen.
Het is heerlijk weer, boven 25 graden en zonnig, maar er waait continue een lekker windje vanaf het water. Later in de week valt er soms een felle korte regenbui, maar daar hebben we geen last van. We eten iedere avond buiten. Er zijn veel parken met schone bankjes en er zijn best wel veel toeristen.
De Scandinaviërs van de hoofdstad zijn mooie mensen, aantrekkelijke vrouwen en mooie mannen. Ze gaan goed gekleed en zijn sportief en ze lopen op gympen….en ik ook. Het Zweeds is moeilijk te volgen, maar iedereen spreekt Engels.
Alhoewel ons hotel in het centrum van de stad staat is er weinig verkeer; ‘s avonds wordt er veel gebruik gemaakt van de elektrische step.
Op woensdagavond is het gebruikelijke vergader-diner in ons hotel. Het was een gezellige avond met leuke mensen uit Noorwegen, Zweden en Polen aan onze tafel.
Vlak bij onze camping is een SOTA summit, de Kullaberg (SM/SE-001). Nadat we ingepakt hadden reden we naar de parkeerplaats op slechts 1200 meter van de top. Er zat een heel venijnig stukje in onze klim. Boven op de top kon ik vanaf een soort preekgestoelte mijn verbindingen maken.
Vervolgens reden we circa 350 kilometer richting Stockholm over rustige snelwegen zoals je die je 30 jaar geleden in Nederland ook nog had. Onderweg zag je bossen en rotsen en de temperatuur van 27-29 graden was heel aangenaam. Onderweg hadden we één korte maar hevige regenbui.
We kamperen aan de Oostzee net ten Zuiden van Stockholm op het Jogersö Eco Camp, dat ik nog kende van vijf jaar geleden. Mijn iPhone doet het ook weer. Na advies te hebben ingewonnen bij Chris heb ik de laadpoort nog een keer grondig schoongepoetst en dat hielp.
Vandaag zijn we naar Groningen gegaan voor de afscheidsreceptie ter gelegenheid van de pensioen van Jaap Steenge. Jaapt werkt voor RDI (voorheen Agentschap Telecom) en we kennen hem al jaren. Voor de reis van Groningen naar Culemborg maakten we gebruik van een gratis kaartje dat we hadden gekregen van het veteranen instituut. Ondanks het feit dat ik al meer dan 40 jaar niet in de tweede klas had gereisd viel het niets tegen. Onderweg stapten steeds meer gasten voor de receptie in de trein en het werd zelfs gezellig. De trein kwam zowaar op tijd aan in Groningen en precies om 4:00 uur sloten wij aan in de toen nog korte rij om Jaap de hand schudden. We hebben gezellig gebabbeld met tal van oude kennissen, kortom het was de moeite van de reis waard. Ook de terugweg verliep voorspoedig. Alleen vroegen we ons af waarom conducteurs bij de kaart controle een kogelvrij vest moeten dragen. De reden daarvan lazen we de volgende dag in de krant: gedoe bij Amersfoort.
Bij de meeste grote CEPT vergaderingen is er op woensdag een social event met een toeristisch uitstapje en een diner. Dat diner op woensdag is, omdat het dan Valentijnsdag is, een probleem. Daarom werd het diner al op dinsdag gehouden. Allemaal lekkere Griekse gerechten. Ik had een Griekse salade, kalfs-souvlaki en een walgelijk zoet toetje. De Griekse rode wijn was ook niet verkeerd en ik werd zonder hoofdpijn wakker.
Vanmorgen werd door de liefhebbers een archeologische site bezocht. Ik ben gaan wandelen in de omgeving. Ons hotel ligt zeker niet in het mooiste deel van de stad, maar er is een grote outlet mall. Op het nabij gelegen treinemplacement stonden een paar mooie museumstukken, die waarschijnlijk nooit meer zullen rijden. Ook bijzonder was de overweg, die nog met de hand werd bediend.
Na lange tijd maak ik weer eens een vliegreisje. Ik heb mij door IARU Region 1 laten strikken om aan de CEPT Werkgroep FM vergaderingen deel te nemen. Zo ben ik in 2002 ook begonnen als IARU vertegenwoordiger. De vlucht is geboekt bij Transavia, die door gebrek aan materieel de zaak heeft uitbesteed aan Smartwings.
Het was vroeg op vanmorgen. Net voor 6 uur vertrokken we richting Schiphol. Te vroeg voor de Starbucks waar Margreet graag naar toe had gewild.
Schiphol blijft vernieuwen. Eerst veel betere scanners, waarbij alles in je handbagage mag blijven zitten. Nu ook machinaal je ruimbagage inchecken, althans bij de Transavia balie. En je kunt slots boeken voor de veiligheidscontrole. Vandaag was het rustig en het nut kon ik vandaag niet ontdekken.
Ben is ook op Schiphol voor een reis naar Miami. Helaas zat ik al in de bus van de gate naar het vertrekplatform toen hij door security ging.
Inmiddels ben ik aangekomen in het Met Hotel op 20 minuten lopen van de stad. De temperatuur is 18-19 graden en het waait behoorlijk.