Woensdag is de dag van het “social event”, dat bestond uit een rondleiding in het indrukwekkende parlementsgebouw en een rondvaart met diner op de Donau.
IARU
Twee warme maaltijden op een dag is wat te veel van het goede en daarom ging ik vanavond op zoek naar een lichte maaltijd. Met om de 500 meter een Grieks of Turks eettentje is dat niet zo moeilijk. Dat kebab/gyros kapsalon ook buiten Nederland bekend is hadden we in Zwitserland al eens ervaren. Het kwam als een verrassing dat ook in Hongarije “kapsalon” een begrip is. De eigenaar van het eettentje dat ik uitgezocht had wist zelfs dat het gerecht uit Nederland kwam. Ik heb hem uitgelegd wat een kapsalon is en hoe het gerecht aan zijn naam is gekomen. Ik heb het maar bij een gewone gyros gehouden.
We vergaderen in het gloednieuwe gebouw van NMHH de Hongaarse Nationale Media en Infocommunicatie Autoriteit. De antennes op het dak zijn een lust voor het oog. De vierde verdieping is ingericht als vergadercentrum en voorzien van alle gemakken. Ik verblijf in het NH hotel op loopafstand van de vergaderlokatie. Twee kilometer is een mooie afstand om toch nog wat beweging te krijgen.
Voor het diner op maandag had ik gezelschap van Chris HA5XA. Voor mij was het eend met puree en rode kool. Ik had Chris voor het laatst ontmoet in 2018 en we hadden genoeg om over te praten.
Het was lang geleden dat ik een vlucht van vanaf Schiphol maakte. De treinreis van Veenendaal – de Klomp verliep voorspoedig en op Schiphol ging de veiligheidscontrole erg snel. Helaas vertrok ons vliegtuig met een vertraging van drie uur. De aankomst was helaas net iets minder dan drie uur te laat en we liepen de compensatie nèt mis. Ik verblijf in het NH hotel, op loopafstand van onze vergaderlocatie en ook dichtbij de plaatst waar woensdag ons diner zal worden gehouden. Inmiddels heb ik een voortreffelijke kebab gehad en zit ik in de hotelbar mijn stukje te typen. Het oude briefje van 5000 Forint, dat ik in de la onder mijn bed heb gevonden is niet meer geldig. Ik mag overal met Euro’s betalen en zowel het broodje kebab als het biertje in de hotelbar kost vijf Euro.
Vanmorgen om kwart voor negen zijn we aan deel één van onze terugreis begonnen. Vanwege een lege accu hadden we starthulp nodig. Het probleem heeft zich gelukkig niet herhaald. We hebben een stukje door Frankrijk gereden en onze ervaringen op de tolweg willen we jullie niet onthouden.
We hebben niet zo’n handig kastje waarmee je overal kan doorrijden. Wij moeten een kaartje trekken. Het komt regelmatig voor dat het kaartje in eerste instantie onvindbaar is. Je moet het dan anderhalve meter hoger uit de automaat halen.
Over hoogte gesproken: Net op tijd zag ik dat bij de linker tolpoortjes de maximale hoogte twee meter was. Een andere Nederlandse auto met dakkoffer had dat niet in de gaten. Voor toeschouwers die er pal achter stonden was het ergernis. Voor ons was het vooral hilariteit.
bij de auto voor ons ging het trouwens ook niet goed. De bestuurster had haar kaartje laten vallen en moest dat eerst op de vloer van de auto zoeken. De chaos werd compleet toen ze haar bankpas liet vallen en de auto uit moest om het pasje te zoeken.
Betalen met de Applewatch gaat ook niet vlekkeloos. Dat zal volgend jaar vast beter gaan.
Net na tweeën kwamen we aan in Heiderscheid. Eerst een lekker biertje genomen en daarna de camper geïnstalleerd.
Naschrift op maandag: Inmiddels zijn we veilig thuis aangekomen, na een rit van iets minder dan vier uur. Het gras ziet er verdord uit. Voordeel daarvan is, dat er niet gemaaid hoeft te worden.
Vrijdag overdag is altijd een heel leuk deel van de Ham Radio in Friedrichshafen. Je komt allerlei oude en minder oude kennissen tegen en het is goed te horen hoe zij het afgelopen jaar zijn gevaren.
Op vrijdagavond was het gecombineerde EUDXF-GDXF diner (European DX Foundation en German DX Foundation) met 50 deelnemers in Asia World bij het vliegveld van Friedrichshafen. Oosters eten volgens het all you can eat en drink principe is een aanrader. Na ons diner zijn we naar het centrum van Friedrichshafen gefietst, om daar in het Seehotel het staartje van de DARC receptie mee te maken. Daar waren vooral mensen die we in april ook al in Parijs hadden ontmoet. We hebben ons niet gewaagd aan een tweede maaltijd en het rustig gehouden met een paar glaasjes wijn, zodat we ook nog terug konden fietsen naar de camping.
Op zaterdagavond stond er een etentje in Hotel Knoblauch op het programma. Tomasz SP5CCC had ons en twee van zijn vrienden uitgenodigd. Uiteraard kwam het aandeel van de Poolse troepen bij de bevrijding van het Zuiden van Nederland, uitgebreid aan de orde. Terug op de camping was het nog te warm om te gaan slapen. Tijdens het doortochten van de camper hebben we de buren geholpen de drankvoorraad wat kleiner te maken.
Het was maar 200 kilometer naar Friedrichshafen. Net na de middag kwamen we daar aan en we hadden ruim tijd om inkopen te doen. Er stonden al flink wat campers en caravans op de parkeerplaats bij de Messe en wij vonden een plekje rechts van de ingang. Avondeten hadden we bij de Griek aan de oever van Bodensee. Voor mij gemende zeebeesten en voor Margreet een gyros schotel. Het was behoorlijk warm die avond. Verkoeling kwam er pas in de vroege ochtend toen een niet voorspelde onweersbui ons wekte. Ik was niet de enige die om vier uur ’s morgens zijn luifel veilig moest stellen.
Op de woensdag van een CEPT vergadering is er vaak een uitje met diner. Zo ook bij deze WGFM vergadering. Wij begonnen met een rondleiding in de oude stad van Antibes met aansluitend eten bij EPI Beach, een restaurant op het strand van Juan les Pins. Sommigen waagden zich zelfs aan pootje baden in de Middellandse zee. Na afloop hoefden wij niet terug met de bus. Ons hotel bevindt zich op slechts 600 meter lopen van het strand.
Wij zitten op de hoogste verdieping boven de trap.
We zijn gaan eten in hetzelfde restaurantje als gisteren. Voor Margreet een zalm-hamburger en voor mij een duo-visschotel met roodbaars en zalm. Voor ons beiden was er een lekker glaasje witte wijn.
Vanmorgen ben ik naar Sophia-Antipolis gereden om daar in het ETSI hoofdkwartier dag 1 van de CEPT werkgroep Frequentie Management bij te wonen. Margreet heeft zich nuttig gemaakt bij de verhuizing naar onze kamer naar de andere kant van het gebouw. We hebben een smal “Frans” balkon met een leuk uitzicht en het bed is 20 centimeter breder dan in onze oude kamer.