Na het uitstekende ontbijt schijnt de zon en ik maak een wandeling langs de golf van Venetië. Om 11.30 uur kregen we ons tweede welkomstdrankje van de conferentie en heb ik de gelegenheid om gezellig wat te praten met enkele vrouwelijke zendamateurs. Na het uitstekende ontbijt schijnt de zon en terwijl Hans naar presentaties luistert, loop ik langs de golf van Venetië. Er is veel wind en de golven spatten flink omhoog, wel mooi zo met zwarte wolken en azuurblauwe zee. Daarna lopen Hans en ik langs het water naar Poreč op zo’n 3.5 km van ons hotel. Net voordat het begon te regenen vonden we een plekje op een overdekt terras waar we de lunch gebruikten. Hans nam ligne met blitva (octopusjes met snijbiet en aardappelen) en ik nam spaghetti carbonara. Helaas hielden we het op de terugweg niet droog. De tijd vliegt en voor we het wisten zaten we alweer aan het diner.
radio amateur
Vandaag wordt de hereniging van Duitsland gevierd. Dat deed me herinneren aan ons reisje naar het “oude” Oost Duitsland in 1990. Met een kleine Chrisje kwamen we in een andere wereld met oude gebruiken, het leek wel naar 40 jaar terug, vervoer met paard en wagen, mooie oude gebouwen, verwarming met veel rook uit de schoorsteen, grote velden met gewassen en slechte wegen.
Vanwege die Duitse feestdag ging het heel vlot tot voorbij München. Helaas gingen de Duitsers massaal op pad. Er viel veel regen en er stond een stevige wind onderweg naar Poreč. Af en toe werd er “Blockabfertigung” gebruikt als middel om ergere files te voorkomen. Zeven uur later kwamen we aan op onze plaatst van bestemming, Hotel Laguna Materada in Poreč , Istrië. Het is een all-in hotel maar zo buiten het seizoen valt het ons erg mee. Het personeel is erg vriendelijk en behulpzaam, zelfs nu het toeristenseizoen achter de rug is. Na een kort welkomstpraatje met een glas champagne was er een prima buffet. De zendamateurs werden geconcentreerd aan een kant van de gigantische eetzaal, vlakbij de tap met gratis bier en wijn.
Vanmorgen na de ochtendspits zijn we vertrokken richting Istrië. De reis gaat in twee etappes en onze stop halverwege is in Hotel Günter in Lenting net boven München. We moeten nog even wennen aan de andere indeling in onze Ford Ranger, die geen stoelen voor achterpassagiers heeft. Daarom besloot ik op het laatste moment een kleinere maat koffer mee te nemen. Volgens Hans is het totale volume ongeveer hetzelfde.
De auto rijdt prima en je kunt merken dat ie een generatie jonger is dan onze oude Navara.
De reis verliep voorspoedig totdat we in de buurt van Neurenberg kwamen. Daar kregen we te maken met dikke files die voor anderhalf uur vertraging zorgden. Gelukkig hoefden we niet de andere kant op. Daar was het fileleed nog veel erger. Keurig voor etenstijd arriveerden we in ons hotel waar we om zes uur aan tafel konden in het Griekse restaurant. Gyros schotel voor mij en gyros/calamares voor Hans. Uiteraard kregen we ouzo (zelfs twee) van het huis.
Vandaag werd in Hoevelaken de VERON HF dag gehouden. Als eerste was er een presentatie over de DX-peditie naar Swains Island. Ik had deze presentatie al eerder gehoord, iedere keer door iemand anders. Daardoor blijft het leuk. Bij de DX-quiz, een soort van pubquiz met voornamelijk vragen over zend amateurs op buitengewone locaties werd ik tot mijn verbazing en ook de verbazing van de rest van de aanwezigen tweede. Als technisch onderwerp kwam de WebSDR, een ontvanger op afstand die via internet is te bereiken, in Maasbree aan de orde. Na het uitreiken van de prijzen voor de verschillende radiowedstrijden was er een presentatie over een DX-peditie naar Oost-Timor. De dag werd afgesloten met wat biertjes op het zonovergoten terras en een uitstekend mixed-grill diner.
Onze terugreis hadden we verdeeld in twee nagenoeg gelijke delen van ongeveer 500 kilometer, met een stop vlakbij Erfurt in de Duitse deelstaat Thüringen. Campingplatz Hohenfelden bleek een prima keuze, met een eenvoudig restaurant annex Biergarten. Margreet ging voor de gyrosschotel en voor mij werd het Schnitzel mit Pommes en een lekker glaasje Schwarzbier. Op de camping was zelfs een automaat voor wat ze “24 uur genot” noemen. Op vrijdagmorgen gingen we broodjes halen in het dichtstbijzijnde dorpje en rond drieën waren we thuis.
Vandaag beklommen we met Andreas HB9JOE, een andere summit en wel Děvín (OK/JM-013), die vlak tegen de Oostenrijkse grens lag. De beklimming was eenvoudig met tijdens het eerste deel een mooi zicht op kasteel Děvičky. Een tweede summit zat er, met oog op het diner van vanavond, niet in.
Na enkele dagen “afzien” op het conteststation kozen we voor onze laatste nacht in Tsjechië voor meer comfort in hotel Valeč, waar ons galadiner werd gehouden.
Tijdens het diner had ik de gelegenheid om namens de Yasme Foundation het Excellence Award dat was toegekend aan Raisa R1BIG te overhandigen. Ze was er bijzonder blij mee.
Verder werd er een presentatie gehouden over de DX-peditie naar Liberia en werden er kleine maar fijne cadeautjes uitgewisseld.
Vandaag hadden we een sportief dagje met Hans, Andreas, Alina, Merzuke en ik. Op een uurtje rijden vanaf OK5Z onze camping beklommen we top Babí lom (OK/JM-011. We hadden er erg veel zin in, de stemming was goed en het is een gezellige dag geworden. Naar de top was het een half uurtje lopen. Ik had maandag op het zendstation een antenne voor SOTA gemaakt en het opzetten was niet moeilijk. Hij functioneerde ook prima. We hadden snel een aantal verbindingen gedaan en vooral Merzuke, onze Turkse jonge radioamateur wist als een razende veel verbindingen te maken, top! Na anderhalf uur kozen we ervoor nog een route langs en over mooie rotspartijen te maken onder leiding van Alena OK2APY, een Tsjechische zendamateur. Het was inspannend maar goed te doen voor ons. En… ik heb weer 2 punten op mijn score op de Nederlandse SOTA ranglijst. Bovenop zo’n rots kwam nog een leuk telefoontje van Ben en Pauline waar we heel erg blij van werden en waarop Hans en ik nu een toast nemen. Proost!
Vanmorgen werden we om vijf uur gewekt door een stevige regenbui, die gelukkig tegen zevenen weer voorbij was. Zodoende waren we al vroeg op pad richting Tsjechië. Anders dan vijf jaar geleden bleek de rit door Tsjechië heel vlot te gaan omdat geen wegwerkzaamheden waren. Net na de middag kwamen we aan bij het fantastische contest station OK5Z, waar de afgelopen vijf jaar ook het nodige gebeurd bleek te zijn. De antennes zijn flink gegroeid en er is een indrukwekkend beverage antenne netwerk aangelegd. Een deel van de deelnemers was al aanwezig en in de loop van de middag kwamen de meeste anderen zich melden. Om 18 uur werd de officiële opening verricht door Eva en daarna was het etenstijd. Onze eerste nacht onder de antennes beviel goed. Zelfs de douchezak werkte naar behoren.
De Säksische Schweiz, in het zuidoosten van Duitsland, is een prachtig en bosrijk gebied met veel rotsformaties. Vandaag hebben we lekker gewandeld naar twee bergtoppen. De Lilienstein (DM/SX-057) was de eerste, door het bos en daarna tussen de reusachtige rotsen door over de treden naar boven, voor ons weinig inspanning. De tweede, Papstein (DM/SX-045) ging helemaal met traptreden naar de top waar het eveneens zonnig weer was. Toen er aan het eind van de middag nog een plekje voor de camper gezocht moest worden kwamen we uiteindelijk terecht op een plek voor campers met de nodige sanitaire voorzieningen; een groot weiland aan een immens maisveld. Prima.
We zijn op weg naar het Zuiden van Tsjechië, waar een bijeenkomst van vrouwelijke zendamateurs is. Echtgenoten worden geduld en zijn er om hand en spandiensten te verrichten. Onze reis van ongeveer 1000 km gaat in etappes. Na een SOTA stop op de Schwarzenberg (DM/HE-075) werden we in Marburg gastvrij onthaald door Ulli DK4VW. Zijn huis heeft een aanbouw speciaal voor gasten. We genoten van de Gut Bürgerliche Küche in een restaurant dichtbij zijn huis. Door miscommunicatie tussen de bediening en de keuken duurde het nogal lang voordat ons eten werd geserveerd. Met een gratis glaasje schnaps werden de plooien gladgestreken.
Na het ontbijt ging het richting Sächsische Schweiz in de buurt van Dresden. We startten bij een temperatuur van 22°. Hoe verder we naar het oosten reden hoe kouder het werd. De thermometer gaf op een gegeven moment zelfs 15° aan en dat is knap koud als je in je hemdje loopt. Onze geplande SOTA activatie hebben we vanwege de regen uitgesteld naar morgen. Voor het avondeten grepen we alweer naar de Duitse keuken. Vooraf werd keurig verteld dat er contant moest worden betaald. Daar heb ik maar een Schwarz bier op gedronken.
Inmiddels zijn we terug op de camping. Het is windstil en bij een temperatuur van 20° en het is prima uit te houden voor onze camper.