Vanmorgen zijn we vertrokken richting Friedrichshafen. Eerst naar de bakker om broodjes te kopen en rond de middag een SOTA stop op Baraque Fraiture ON/ON-010. Het was er gigantisch druk, waarschijnlijk had er een festival plaats gevonden. De frituur was helaas gesloten. Daarna was het nog een klein uurtje naar camping de Reenert/Fuusekaul in Heiderscheid Luxemburg. Vanwege de overvloedige regenval van de afgelopen weken hebben we een hoger gelegen plekje uitgezocht
Vijftig jaar geleden was mijn opkomst op de KMA in Breda. Een prima gelegenheid voor een reünie. Samen met zo’n 40 landmacht collega’s haalden we in de Granaattoren op het KMA terrein oude herinneringen op onder het genot van een drankje en een barbecue. De avond werd afgesloten met het “Bonsoir” dat we altijd zingen aan het eind van een gezellige avond. Een groepsfoto volgt.
Op 20 juni is onze oudste zoon Chris getrouwd met Rianne. Na een lange periode met ronduit slecht weer was het eindelijk een schitterende dag. Zoals Hans zijn vader altijd zei: “Je krijgt zoals je verdient”. Hans zag er indrukwekkend uit in zijn uniform en ik was zeer tevreden met mijn zelf gemaakte jurk (op aanraden van mijn vriendin) Het bewerkelijke model was uitstekend gelukt. Halverwege de dag ben ik overigens overgegaan op gemakkelijke schoenen.
Chris kwam in militair uniform met zijn bootje aanvaren en Rianne stond in een mooie bruidsjurk te wachten op de steiger achter in de tuin.
Daarna voeren zij met het huwelijksbootje naar het gemeentehuis waar een T1 Volkswagenbusje wachtte om naar de trouwlocatie te gaan om foto’s te maken. De huwelijksplechtigheid werd een mooie belevenis en er werd getoast op een goede toekomst. Na een gezellig diner kwamen de gasten voor de avond, gevuld met harde muziek door een discjockey. Gezellig!
Op vrijdagmorgen reden we de brug naar Denemarken over en maakten een kleine zijsprong naar het eiland Møn, waar bij bij de witte rotsen van Møns Klint de Aborrebjerg (SOTA OZ/OZ-005) activeerden. Vervolgens reden we naar het veer Rødby-Puttgarden en na de 45 minuten durende overtocht was het nog een klein stukje naar de camping in Rosenfeld in Schleswig-Holstein. Op zaterdag deden we het laatste stuk naar Ingen en dat ging zonder noemenswaardige files.
Alhoewel de CEPT vergadering tot en met vrijdag duurt, had ik al besloten om op donderdag uit Stockholm te vertrekken. Amateur zaken werden meteen op donderdagmorgen bij de kop gepakt en zo konden we om tien uur het hotel verlaten. Het weer is duidelijk minder dan eerder deze week. We reden tot Malmö, waar we op een hele grote camping, First Camp Sibbarp-Malmö, staan. Vanaf het nabijgelegen strand hebben we een mooi uitzicht op de brug die we morgen nemen voor de oversteek naar Denemarken.
Op zondag net na de middag reden we Stockholm binnen. Na het inchecken parkeerden we onze auto in de garage onder het hotel en gingen we de oude stad, op loopafstand, verkennen.
Het is heerlijk weer, boven 25 graden en zonnig, maar er waait continue een lekker windje vanaf het water. Later in de week valt er soms een felle korte regenbui, maar daar hebben we geen last van. We eten iedere avond buiten. Er zijn veel parken met schone bankjes en er zijn best wel veel toeristen.
De Scandinaviërs van de hoofdstad zijn mooie mensen, aantrekkelijke vrouwen en mooie mannen. Ze gaan goed gekleed en zijn sportief en ze lopen op gympen….en ik ook. Het Zweeds is moeilijk te volgen, maar iedereen spreekt Engels.
Alhoewel ons hotel in het centrum van de stad staat is er weinig verkeer; ‘s avonds wordt er veel gebruik gemaakt van de elektrische step.
Op woensdagavond is het gebruikelijke vergader-diner in ons hotel. Het was een gezellige avond met leuke mensen uit Noorwegen, Zweden en Polen aan onze tafel.
Vlak bij onze camping is een SOTA summit, de Kullaberg (SM/SE-001). Nadat we ingepakt hadden reden we naar de parkeerplaats op slechts 1200 meter van de top. Er zat een heel venijnig stukje in onze klim. Boven op de top kon ik vanaf een soort preekgestoelte mijn verbindingen maken.
Vervolgens reden we circa 350 kilometer richting Stockholm over rustige snelwegen zoals je die je 30 jaar geleden in Nederland ook nog had. Onderweg zag je bossen en rotsen en de temperatuur van 27-29 graden was heel aangenaam. Onderweg hadden we één korte maar hevige regenbui.
We kamperen aan de Oostzee net ten Zuiden van Stockholm op het Jogersö Eco Camp, dat ik nog kende van vijf jaar geleden. Mijn iPhone doet het ook weer. Na advies te hebben ingewonnen bij Chris heb ik de laadpoort nog een keer grondig schoongepoetst en dat hielp.
Duitsland
Op donderdag zijn we net na de middag 13.00 vertrokken richting Duitsland. In de buurt van de Hanzesteden Bremen, Hamburg en Lübeck hadden we lange files van in totaal twee en een half uur. We overnachtten op een ons bekende camping bij Rosenfeld aan de Oostzee. We hebben lekker gegeten en gedronken in het camping restaurant. ‘s Nachts regende het flink, maar we lagen lekker droog in onze camper.
Denemarken en Zweden
Op vrijdag ging het verder met de veerboot van Puttgarden naar Rødby. Het was lekker rustig onderweg. Voor de eerste keer ging ik over de brug naar Zweden. Daar is het heerlijk weer 27 graden met wolken en een lekker windje. Op de camping aan het KATTEGAT vielen nog een paar druppeltjes en er was onweer in de verte, maar onder de luifel smaakte het glas wijn heerlijk. Wat is het toch heerlijk om zo uit de dagelijkse dingen in een andere omgeving met fluitende vogeltjes te ontspannen.
Vanmorgen zijn we naar Tiel gefietst om te kijken naar de auto’s die deel namen aan de Betuwse fruit rally. Eric, de vader van Pauline, was een van de deelnemers met zijn Aston Martin DB6, een schitterende olijfgroene GT, met onder de motorkap een 4 liter zescilinder lijn motor. Eric werd vergezeld door Ben en Derk die zich een ritje in deze prachtige auto niet lieten ontgaan.
We zijn een paar dagen in Hillegom geweest om op de poes van Chris en Rianne te passen. Op woensdag zijn we door de bollenvelden, althans wat daar nog van over was, gaan fietsen. Het leverde een flink aantal kleurrijke plaatjes op. Hierboven is het huis van Chris en Rianne onzichtbaar aan de horizon. Eten deden we bij Massy, een van de vele Turkse eettentjes in Hillegom.
Het schitterende weer van woensdag werd overtroffen door dat van donderdag en we besloten naar het strand bij Langevelderslag te gaan. Er waren zelfs dappere mensen die de zee in durfden. Thuis gekomen moesten we eerst het fijne strandzand, vastgeplakt door zonnebrandolie, afboenen. ‘s Avonds gingen we eten bij Da Fratello, een Italiaans restaurant. Toen we binnen kwamen was het nog vrij rustig, maar in een mum van tijd zat het restaurant bijna vol. De tafel naast ons was bezet door een Nederlands sprekende Aziatische familie, met keurig opgevoede kinderen. Een paar minuten later kwamen er wat mannen met tulbanden binnen die meteen met tafeltjes begonnen te schuiven. Dat was een familie Sikhs die kennelijk de Keukenhof had bezocht. Margreet haar lasagne en mijn pizza smaakten prima.
De poes, genaamd Goreng, was over het algemeen heel lief. Alleen kreeg ze het toen het donker werd op haar heupen. Verder was de kat vanmorgen even kwijt, totdat er gemiauw uit de ruimte onder de keukenkastjes kwam.