familie
Afgelopen woensdag zijn Ben en Pauline in Gorinchem getrouwd. Daarbij was een heel beperkt gezelschap aanwezig: het bruidspaar en de getuigen. Het echte feest werd twee dagen later gehouden op landgoed Burghmalsen en dat was een bruiloft met alles erop en eraan. Een uitgebreid verhaal volgt zodra er foto’s beschikbaar zijn. De huwelijksceremonie vond plaats op het eiland naast het huis van de ouders van Pauline. Vervolgens was er taart en champagne en ruimte voor korte toespraken. Later in de middag werden de overige gasten welkom geheten in de feesttent. Er was aperitief met oesters en vervolgens kregen we een uitstekend diner voorgeschoteld met allerlei kleine hapjes, zodat iedereen wel wat vond dat lekker was. Na het diner ging de muziek op hard en werd er tot diep in de nacht gedanst.
Vandaag zijn we 45 jaar getrouwd en net als toen is het vrijdag de dertiende. Eigenlijk zouden we niet thuis zijn en daarom hebben we, afgezien van hele lieve felicitaties, deze mijlpaal met zijn tweetjes gevierd. Omdat het thuis al warm genoeg is, zijn we niet naar de sauna gegaan en hebben ons een van Margeet’s favorieten “Bonne Femme” goed laten smaken. Waarschijnlijk gaan we de volgende 45 niet halen. Toch zijn we van plan om nog een flink aantal jaren bij elkaar te blijven.
We zijn twee nachtjes gebleven bij Monique en Yvan. De ronddeling door de oude boerderij, die al enkele generaties in bezit is van Yvan’s familie, was heel leuk: dikke muren, spinnenwebben, uilen-nesten en lekker koele ruimtes. Verder hebben we geprobeerd de grasmaaier weer aan de praat te krijgen. Na een heleboel startpogingen maait ie een beetje en dat is al heel wat met het lange gras. Yvan heeft weer hoop dat het zonder al te veel kosten goed gaat komen. Na het eten deden we nog een 4,5 km lange wandeling door Yvan’s landerijen.
Ben en Pauline hadden ons (Margreet, Chris, Rianne en ik) uitgenodigd om te komen eten. Zo konden we de net verbouwde keuken nog bewonderen voordat Ben en Pauline gaan verhuizen.
Voor Margreet en mij was dat een ideale gelegenheid om na te gaan of de camper helemaal klaar is voor de zomer. Tegen vieren arriveerden we bij camperplaats de Punt, onderdeel van de jachthaven in Gorinchem. Van daaruit was het 17 minuten lopen naar Ben en Pauline.
De kip curry die Ben had bereid smaakte perfect. We hoefden ons geen zorgen te maken wie er moest rijden, want ons bed bevond zich op loopafstand. Ook de jongelui hadden na het eten behoefte aan een avondwandeling, zodat we onze avond eindigden in de kantine van de watersportvereniging.
Met een vooruitziende blik hadden we het winterdekbed meegenomen en de nachtelijke temperaturen konden ons niet deren. Op onze Ford Ranger staat de camper 20 centimeter hoger dan voorheen op de Nissan Navara. Van de week moet er een hoger trapje worden besteld.
Vandaag ben ik 69 jaar geworden. Ben was al vroeg present om mij te helpen met de camper, die na de winterstop, nu op een andere auto moest worden bevestigd. Ik had al bevestigingsogen laten maken en styrodur platen gekocht om de boel 8 cm op te hogen. De scharnieren van de achterklep had ik laten modificeren zodat de klep op simpele wijze worden verwijderd. De achterbak van de Ford Ranger is iets smaller dan die van de Navara en achteruit onder de wildcat rijden was precisiewerk. Voordeel van de nieuwe auto met anderhalf cabine is dat de camper maar een heel klein stukje oversteekt. Dat geeft een veel stabielere wegligging.
Toen we klaar waren kwamen Chris en Rianne ons werk bewonderen en konden we aan het volgende deel van het verjaarsprogramma beginnen: Asperges eten met biefstuk van de barbecue. Deze keer geen ham erbij, maar wel botersaus en gepofte nieuwe aardappelen. Heerlijk!
De laatste tijd is er weinig te lezen op ons blog. Toch komen we af en toe buiten de deur en hebben drie dagen “opgepast” op Goreng, de kat van Chris en Rianne. Jammer dat het geen strandweer was. Margreet is gaan winkelen in Haarlem. Dat ik niet meeging was voor ons beiden heel fijn. We beginnen onze vaste eetadresjes te krijgen in Hillegom. Een Italiaan en een Turk zijn onze favorieten.
Vandaag hadden we een sportief dagje met Hans, Andreas, Alina, Merzuke en ik. Op een uurtje rijden vanaf OK5Z onze camping beklommen we top Babí lom (OK/JM-011. We hadden er erg veel zin in, de stemming was goed en het is een gezellige dag geworden. Naar de top was het een half uurtje lopen. Ik had maandag op het zendstation een antenne voor SOTA gemaakt en het opzetten was niet moeilijk. Hij functioneerde ook prima. We hadden snel een aantal verbindingen gedaan en vooral Merzuke, onze Turkse jonge radioamateur wist als een razende veel verbindingen te maken, top! Na anderhalf uur kozen we ervoor nog een route langs en over mooie rotspartijen te maken onder leiding van Alena OK2APY, een Tsjechische zendamateur. Het was inspannend maar goed te doen voor ons. En… ik heb weer 2 punten op mijn score op de Nederlandse SOTA ranglijst. Bovenop zo’n rots kwam nog een leuk telefoontje van Ben en Pauline waar we heel erg blij van werden en waarop Hans en ik nu een toast nemen. Proost!
Vanmorgen zijn we naar Tiel gefietst om te kijken naar de auto’s die deel namen aan de Betuwse fruit rally. Eric, de vader van Pauline, was een van de deelnemers met zijn Aston Martin DB6, een schitterende olijfgroene GT, met onder de motorkap een 4 liter zescilinder lijn motor. Eric werd vergezeld door Ben en Derk die zich een ritje in deze prachtige auto niet lieten ontgaan.
