Onze garagedeur was er al toen we hier in 1994 kwamen wonen en was aan vernieuwing toe. Een mooi vaderdagcadeau dat de afgelopen weekeinden onder leiding van projectleider Chris vorm heeft gekregen. Deze moet toch zeker dertig jaar mee kunnen gaan.
Elke zomer rond 12/13 augustus proberen we vallende sterren te zien. Door de bijna volle maan was er veel vals licht en waren de omstandigheden verre van optimaal. Net na zonsondergang was er nog een uurtje zonder maan en dat zou de beste tijd voor meteorenwaarneming moeten zijn. Het was een warme avond en we besloten in de camper te slapen met alle ramen open. Margreet wilde het schouwspel vanuit de camper bekijken en ik had me op het picknickbankje geïnstalleerd. Al snel zag ik een héle mooie meteoor, die heel langzaam van boven naar beneden kwam en zeker 20 seconden duurde. Het duurde even voordat ook Margreet haar vallende ster had gezien. Vier stuks in nog geen uur tijd onder deze omstandigheden is geen slechte score.
Het verbouwen van prei was geen succes. We hebben de zielige plantjes maar laten staan. Deze zomer werden we verrast door prachtige grote bollen die weken goed blijven. Het grootste deel staat nog in de tuin en heeft daar een grote aantrekkingskracht op hommels en bijen.
Gisteren heb ik het ergste vuil uit het zwembad geschept en het vervolgens laten vollopen met schoon grondwater. Dat duurde een kleine twaalf uur. Het vuil dat nog op de bodem lag liet zich heel makkelijk uit het zwembad hevelen. Dat ik deze methode niet eerder heb gevolgd!. Inmiddels is de temperatuur van het water gestegen naar 18 graden, voor mij de minimum temperatuur. De eerste plons is een feit.
Albert’s mast die ingeschoven vier meter lang is verdient het om “fatsoenlijk” te worden vervoerd naar zijn nieuwe huis. Dat betekent op een aanhanger die lang genoeg is. Toevallig kan Ben, via zijn schoonvader daarover beschikken. Alhoewel de kar rammelt als een skelet, is de mast veilig op zijn bestemming aangekomen.
Vandaag zijn we 45 jaar getrouwd en net als toen is het vrijdag de dertiende. Eigenlijk zouden we niet thuis zijn en daarom hebben we, afgezien van hele lieve felicitaties, deze mijlpaal met zijn tweetjes gevierd. Omdat het thuis al warm genoeg is, zijn we niet naar de sauna gegaan en hebben ons een van Margeet’s favorieten “Bonne Femme” goed laten smaken. Waarschijnlijk gaan we de volgende 45 niet halen. Toch zijn we van plan om nog een flink aantal jaren bij elkaar te blijven.
Als de route naar huis slechts 530 kilometer is, dan is de keus snel gemaakt: Naar huis zonder tussenstop. Onze route voerde ons langs Reims, Charleroi, Brussel, Antwerpen en Breda. Het is fijn weer thuis te zijn. Ons grasveld dat twee weken geleden nog bruin was, is inmiddels weer groen.
Vandaag ben ik 69 jaar geworden. Ben was al vroeg present om mij te helpen met de camper, die na de winterstop, nu op een andere auto moest worden bevestigd. Ik had al bevestigingsogen laten maken en styrodur platen gekocht om de boel 8 cm op te hogen. De scharnieren van de achterklep had ik laten modificeren zodat de klep op simpele wijze worden verwijderd. De achterbak van de Ford Ranger is iets smaller dan die van de Navara en achteruit onder de wildcat rijden was precisiewerk. Voordeel van de nieuwe auto met anderhalf cabine is dat de camper maar een heel klein stukje oversteekt. Dat geeft een veel stabielere wegligging.
Toen we klaar waren kwamen Chris en Rianne ons werk bewonderen en konden we aan het volgende deel van het verjaarsprogramma beginnen: Asperges eten met biefstuk van de barbecue. Deze keer geen ham erbij, maar wel botersaus en gepofte nieuwe aardappelen. Heerlijk!
