bloesem wandeling

Lutterveld

De peren- en appelbomen staan weer in bloei, een goede reden voor een wandeling. Met start en finish in het stadje Buren deden we het Errecomse klompenpad. Zwager Cees wandelde met ons mee.

Buren

We zijn op plekjes geweest waar we nog nooit eerder waren geweest: het dorpje Erichem, het Betuws wijndomein en camping de Karekiet. Na een rondje van ongeveer negen kilometer eindigden we in Buren, waar we even een kijkje namen bij het huis dat Ben en Pauline hebben bemachtigd. De tocht sloten we af met een biertje, een koffie en appelgebak op het terras van de Pannekoekebakker.

We moesten vanmorgen vroeg opstaan om deel te kunnen nemen aan de cursus reanimatie en bediening AED, die werd gehouden in het dorpshuis in Ingen. Onder de bevlogen leiding van Conny van Medicover uit Tiel werd in vier uur tijd een achttal cursisten, allemaal lid van de Stichting Veteranen Buren, waaronder Margreet en ik wegwijs gemaakt hoe te handelen in geval van reanimatie en hoe een AED moet worden bediend. Er was ruim voldoende instructiemateriaal, waaronder slachtofferpoppen van verschillend geslacht en zelfs een met een kleurtje. Verder blijk ik een “pinda-arm” te hebben. Als je Aziatische voorouders krijg je bij de normale houding last van je (bovenste) hand. De hand die bovenop ligt moet net iets anders worden gehouden. Ook konden we werken met verschillende types AED. Aan het eind van de ochtend zat de drill er een beetje in en konden we het pand met ons diploma verlaten. Dat was een leerzame ochtend.

Toch zijn we actief

Ook al verschijnt er weinig nieuws op ons blog, toch heerst hier volop activiteit, voornamelijk in de tuin. Het fraaie lenteweer van de afgelopen weken was daarbij geen straf. Vandaag hebben we met hulp van Cees ons ronde picknickbankje, dat bijna overwoekerd was door gras en onkruid, een wat prominentere plaats gegeven. Diep verstopt onder de struiken hadden we nog genoeg hele zware grindtegels om een “verhard terras” te maken.

Ieder tweede weekend van februari vindt de PACC contest plaats. Het is dan de bedoeling dat de rest van de wereld contact zoekt met Nederland. Ooit ben ik organisator van deze contest geweest en daardoor ben ik het aan mijn stand verplicht aan deze contest mee te doen. Vorige week heb ik de door Margreet geconstrueerde dipool antenne veranderd zodat deze niet allen op de 15 meter band bruikbaar is maar ook op 10 meter en 20 meter. Het is nu een driebands linked dipole. Het omschakelen van band doe je door klemmetjes vast of los te maken. Het werkte als een speer en ik ben bijzonder tevreden met het resultaat: Er staan maar liefst 578 verbindingen in het log.

Laatste dag

Vanmorgen zijn we via de Noordkust naar de Oostpunt van Madeira gereden. Ook daar zijn prachtige vulkaankliffen te bewonderen.

Voor onze lunch vonden we een mooi terras aan de haven van Machico, waar in 1420 ontdekkingsreiziger kapitein João Gonçalves Zarco voet op Madeira zette. Of hij toen ook al een glaasje witte wijn en zeebaars kreeg vermeldt de geschiedenis niet. Wij hebben het ons in ieder geval goed laten smaken. Onze laatste nacht op Madeira is vlak bij het vliegveld in het Santa Cruz Village hotel,

Tijdens onze verkenningstocht door het dorpje kwamen we op het kerkplein twee leuke terrasjes tegen. Het was er best wel druk. Toen we een kwartiertje later terugkwamen om te eten waren de terrasjes leeg. Alle gelovigen waren van het terras verplaatst naar de kerk en de mis werd via een geluidsinstallatie in de kerktoren duidelijk ten gehore gebracht. Verderop in het dorp was er een concert van het brandweer fanfarekorps. Ook dat was een onverwacht stukje lokale folklore.

Eigenlijk waren we het niet van plan. Toch hebben we nog een top beklommen, de Pico Chao dos Terreiros (SOTA CT3/MI-008), 1436 meter hoog, met start op 1225 meter en goed voor 4 punten. Het was een wandeling van een kleine drie kilometer heen en ook weer drie terug door een zwart geblakerd landschap. In augustus waren er hele grote bosbranden op het eiland en de gevolgen zijn nog steeds goed te zien. Ook Margreet nam de microfoon ter hand en kon weer wat SOTA puntjes bijschrijven. Na terugkomst gingen we boodschappen doen en maakten we een tochtje langs de kust waar we in Ponta Delgada (op Madeira en niet op de Azoren) een stop maakten bij het surfstrand. Morgen komt er een eind aan ons verblijf op Granny’s farm.

Margreet 68

Vandaag viert Margreet haar 68e verjaardag. De dag begon met uitslapen, één van haar favoriete bezigheden. Na het ontbijt (Margreet) en lunch (voor mij) maakten we een korte wandeling langs een van de vele levadas. Deze PR16 loopt helemaal vlak en begint op loopafstand van Granny’s farm waar we verblijven. We hadden alleen geen rekening gehouden met een klim van 200 meter naar het begin van de PR16. Op Madeira moet je drie Euro betalen om een wandeling te mogen doen. Hiervan worden onderhoudskosten betaald. Vandaag hebben we met hulp van andere wandelaars online ingecheckt en betaald. Het zelf eten koken is goed bevallen en Margreet wil niet uit eten op haar verjaardag. Bij de lokale supermarkt hadden ze genoeg ingrediënten voor een lekker verjaardagsdiner.

Zo blijf je jong

Vanmorgen hebben we Santana verlaten en zijn via de Zuidkust weer naar het Noorden gereden. Volgens de reisgids hoort een bezoek aan Câmara de Lobos erbij, niet in de laatste plaats omdat 75 jaar geleden Winston Churchill zijn vakantie daar heeft doorgebracht. Inderdaad de rotskust ziet er spectaculair uit.

We namen ook snel een kijkje in de kerk om vervolgens bij de haven te genieten van een kopje koffie met voor Margreet een pastel de nata, een custard-taartje.

Onze SOTA stop was op Pico Ruivo do Paul (SOTA CT3/MI-006) en daarna ging het richting Sāo Vicente waar we een bungalowtje hebben gehuurd op Granny’s farm. Als welkomstdrankje kregen we een verrukkelijk glaasje Madeira. Vandaag zijn we niet uit eten gegaan, maar hebben in ons keukentje zelf de maaltijd bereid.

Na het wandelgeweld van gisteren hebben we ons rustig gehouden en zijn het plaatsje Santana gaan verkennen. Nog meer stro-gedekte huisjes, een kijkje bij de gondeltjes naar een strandje, uitzicht op watervallen en natuurlijk een lunch. In de middag lekker chillen en ‘s-avonds eten in hetzelfde restaurantje als gisteren.