Inmiddels zit ik in het Geneefse vergaderritme. Ze zeggen dat het tijdschema krap er zijn extra vergadersessies ’s morgens, rond lunchtijd en ’s avonds. Als je pech hebt zit je van 8 tot 20 uur in een vergaderzaal. Gelukkig hoef ik alleen aanwezig te zijn bij de onderwerpen die van belang zijn voor zendamateurs en er is best wel tijd om gebruik te maken van het radiostation, met de speciale roepnaam 4U0ITU. De eerste dagen van deze vergadering worden vooral gebruikt op documenten te presenteren. Opvallend vond ik dat ik tegenstelling tot anderen weinig commentaar op de IARU bijdragen kreeg. Sterker nog ik kreeg veel steunbetuigingen, zelfs van administraties die anders niet echt amateur-vriendelijk zijn.

Dinsdag ben ik met Flàvio PY2ZX (een zendamateur uit Brazilië) gaan eten bij mijn favoriete kebabtent. Eigenaar Ali kent me nog steeds en het gaat hem heel goed. Dat leid ik af uit het feit dat hij tijdens etenstijd zelf niet veel doet en zich laat bedienen door zijn personeel.

Op woensdag mocht Flàvio kiezen. Hij wilde pasta en ik een pizza. Vanwege de hevige regen bleven we dicht bij zijn en mijn hotel en aten bij Au Petit Chalet. Als voorafje had ik zes escargots. Twee schelpen bleken leeg, maar dat werd door de ober keurig opgelost.

Ik heb mij weer laten strikken voor een vergadering bij de International Telecommunication Union in Genève. Deze keer voor Working Party 4A, dat zich met satellieten bezig houdt. Er zijn twee onderwerpen waarmee ik mij ga bezig houden. Het eerste is het satelliet handboek, waarin de nodige informatie over amateur satellieten zal moeten worden opgenomen. Het tweede onderwerp gaat over onreglementair gebruik van amateurbanden door satellieten van AST SpaceMobile.

Het was de bedoeling dat ik om kwart over drie ‘s-middags zou vertrekken, zodat ik mooi op tijd voor het eten zou aankomen in Genève. Helaas besloot KLM mijn vlucht te laten vervallen. Gelukkig kon ik nog met de laatste vlucht van de dag mee, zodat ik om 23 uur in Genève aankwam. Waarschijnlijk krijg ik daarom €250 compensatie. Daarnaast kreeg ik een tegoedbon van € 15 die je op Schiphol kunt inwisselen. Daar kon ik maar liefst twee blikjes bier voor kopen. Ik moest ook nog 30 cent aan statiegeld neertellen. Ik verblijf in Adagio Genève Mont Blanc in een kamer met balkon.

Vanmorgen om kwart voor negen zijn we aan deel één van onze terugreis begonnen. Vanwege een lege accu hadden we starthulp nodig. Het probleem heeft zich gelukkig niet herhaald. We hebben een stukje door Frankrijk gereden en onze ervaringen op de tolweg willen we jullie niet onthouden.

We hebben niet zo’n handig kastje waarmee je overal kan doorrijden. Wij moeten een kaartje trekken. Het komt regelmatig voor dat het kaartje in eerste instantie onvindbaar is. Je moet het dan anderhalve meter hoger uit de automaat halen.

Over hoogte gesproken: Net op tijd zag ik dat bij de linker tolpoortjes de maximale hoogte twee meter was. Een andere Nederlandse auto met dakkoffer had dat niet in de gaten. Voor toeschouwers die er pal achter stonden was het ergernis. Voor ons was het vooral hilariteit.

bij de auto voor ons ging het trouwens ook niet goed. De bestuurster had haar kaartje laten vallen en moest dat eerst op de vloer van de auto zoeken. De chaos werd compleet toen ze haar bankpas liet vallen en de auto uit moest om het pasje te zoeken.

Betalen met de Applewatch gaat ook niet vlekkeloos. Dat zal volgend jaar vast beter gaan.

Net na tweeën kwamen we aan in Heiderscheid. Eerst een lekker biertje genomen en daarna de camper geïnstalleerd.

Naschrift op maandag: Inmiddels zijn we veilig thuis aangekomen, na een rit van iets minder dan vier uur. Het gras ziet er verdord uit. Voordeel daarvan is, dat er niet gemaaid hoeft te worden.

Vrijdag overdag is altijd een heel leuk deel van de Ham Radio in Friedrichshafen. Je komt allerlei oude en minder oude kennissen tegen en het is goed te horen hoe zij het afgelopen jaar zijn gevaren.

Op vrijdagavond was het gecombineerde EUDXF-GDXF diner (European DX Foundation en German DX Foundation) met 50 deelnemers in Asia World bij het vliegveld van Friedrichshafen. Oosters eten volgens het all you can eat en drink principe is een aanrader. Na ons diner zijn we naar het centrum van Friedrichshafen gefietst, om daar in het Seehotel het staartje van de DARC receptie mee te maken. Daar waren vooral mensen die we in april ook al in Parijs hadden ontmoet. We hebben ons niet gewaagd aan een tweede maaltijd en het rustig gehouden met een paar glaasjes wijn, zodat we ook nog terug konden fietsen naar de camping.

Op zaterdagavond stond er een etentje in Hotel Knoblauch op het programma. Tomasz SP5CCC had ons en twee van zijn vrienden uitgenodigd. Uiteraard kwam het aandeel van de Poolse troepen bij de bevrijding van het Zuiden van Nederland, uitgebreid aan de orde. Terug op de camping was het nog te warm om te gaan slapen. Tijdens het doortochten van de camper hebben we de buren geholpen de drankvoorraad wat kleiner te maken.

Het was maar 200 kilometer naar Friedrichshafen. Net na de middag kwamen we daar aan en we hadden ruim tijd om inkopen te doen. Er stonden al flink wat campers en caravans op de parkeerplaats bij de Messe en wij vonden een plekje rechts van de ingang. Avondeten hadden we bij de Griek aan de oever van Bodensee. Voor mij gemende zeebeesten en voor Margreet een gyros schotel. Het was behoorlijk warm die avond. Verkoeling kwam er pas in de vroege ochtend toen een niet voorspelde onweersbui ons wekte. Ik was niet de enige die om vier uur ’s morgens zijn luifel veilig moest stellen.