We hadden ons roodborstje al een hele tijd niet gezien. Vandaag dook hij op uit het bad. Een heel vrolijk gezicht.
Archives
All posts by Hans BT
Dit jaar bestaat de Burense veteranen stichting tien jaar. Dat was een goeie reden om onze jaarlijkse lokale veteranendag extra aan te kleden. De bijeenkomst, die werd gehouden in het gebouw van de postduivenvereniging in Ingen begon met koffie en een gebakje voorzien van ons nieuwe logo. Er waren twee zeer interessante lezingen. John Spithoven vertelde ons (bijna) alles over de slag om de Grebbeberg in 1940 en Hans Bus deed relaas van zijn twee uitzendingen naar Libanon. Uiteraard was er ook een uitstekende rijstmaaltijd en een speech van de burgemeester van de gemeente Buren . Kortom een hele geslaagde dag.
Vandaag zijn we alweer naar een KMA reünie geweest. Mijn opkomst 1974 was te gast in het veteraneninstituut in Doorn. Sommigen had ik al 45 jaar niet gezien en toch herkende ik bijna iedereen. Jan de Boer die verscholen ging achter een grote baard kon je nog aan zijn stemgeluid herkennen.
Tegenwoordig doen we na het eten wel eens een ommetje. Vanavond was de zonsondergang heel kleurrijk.
Onze garagedeur was er al toen we hier in 1994 kwamen wonen en was aan vernieuwing toe. Een mooi vaderdagcadeau dat de afgelopen weekeinden onder leiding van projectleider Chris vorm heeft gekregen. Deze moet toch zeker dertig jaar mee kunnen gaan.
Elke zomer rond 12/13 augustus proberen we vallende sterren te zien. Door de bijna volle maan was er veel vals licht en waren de omstandigheden verre van optimaal. Net na zonsondergang was er nog een uurtje zonder maan en dat zou de beste tijd voor meteorenwaarneming moeten zijn. Het was een warme avond en we besloten in de camper te slapen met alle ramen open. Margreet wilde het schouwspel vanuit de camper bekijken en ik had me op het picknickbankje geïnstalleerd. Al snel zag ik een héle mooie meteoor, die heel langzaam van boven naar beneden kwam en zeker 20 seconden duurde. Het duurde even voordat ook Margreet haar vallende ster had gezien. Vier stuks in nog geen uur tijd onder deze omstandigheden is geen slechte score.
Afgelopen woensdag zijn Ben en Pauline in Gorinchem getrouwd. Daarbij was een heel beperkt gezelschap aanwezig: het bruidspaar en de getuigen. Het echte feest werd twee dagen later gehouden op landgoed Burghmalsen en dat was een bruiloft met alles erop en eraan. Een uitgebreid verhaal volgt zodra er foto’s beschikbaar zijn. De huwelijksceremonie vond plaats op het eiland naast het huis van de ouders van Pauline. Vervolgens was er taart en champagne en ruimte voor korte toespraken. Later in de middag werden de overige gasten welkom geheten in de feesttent. Er was aperitief met oesters en vervolgens kregen we een uitstekend diner voorgeschoteld met allerlei kleine hapjes, zodat iedereen wel wat vond dat lekker was. Na het diner ging de muziek op hard en werd er tot diep in de nacht gedanst.
Na de nachtelijke buien was het overdag droog maar bewolkt. We deden inkopen voor de barbecue in Vlissingen en Oost-Souburg met een klein omweggetje over de dijk langs de Westerschelde.
Terug op de camping bleken er nieuwe gasten te zijn aangekomen. Een bejaard stel (hij 84 jaar oud en zij met rollator) trok de aandacht met vergeefse pogingen om de voortent aan de camper te bevestigen. Nadat ze een uur aan het knoeien waren ben ze maar gaan helpen en al snel schoot de rest van de camping ook te hulp.
‘s-Avonds was er een barbecue. Je zelf meegebrachte vlees kon je op de barbecues van de camping bereiden en op het terras opeten.
Op donderdag zijn we op de fiets (8 km) naar Middelburg gegaan. Het was stralend weer. Alhoewel we de bezienswaardigheden daar zo’n beetje kennen blijft het een mooie stad. Margreet moest nog een boodschap doen bij Pipoos en ik had problemen met het activeren van een creditcard op mijn horloge, waarvoor ik bij ING langs ging. Aanvankelijk verliep het contact met de ING helpdeskmuts wat stroef. Gelukkig had ze collega’s die wèl wisten waar ze mee bezig waren.
Na het avondeten was er een tango-workshop die werd verzorgd door Saskia en Hans. We werden wegwijs gemaakt in de Argentijnse tango, net wat anders als wat we vroeger op dansles hadden geleerd. We brachten het er heel aardig vanaf. Daarna kregen we een overzicht van de geschiedenis van de tango en gaven Saskia en Hans een uitgebreide demonstratie.
De avond werd afgesloten met een soort van disco. Ongelofelijk hoe fit een 82-jarige dame stond te springen. En ook die dame van de rollator bleek dat ding helemaal niet nodig te hebben.
Op vrijdag zat het er weer op en rond lunchtijd waren we weer thuis.
We zitten weer op de Schoone Waardin in Ritthem bij Vlissingen. Het hoofdgebouw van de camping is helemaal vernieuwd en het ziet er top uit. Jammer dat de la Trappe Isid’or uit het assortiment van de bar is verdwenen. Westmalle dubbel als welkomstdrankje is een goede vervanger.
Op het avondprogramma stond klootschieten en al ballegooiend trokken we rond de camping. De wind trok steeds verder aan en de nacht verliep onstuimig, vooral toen het ook nog begon te regenen. Dat klinkt in een camper met doeken wandjes en een blikken dak allemaal veel heftiger dan thuis. Inmiddels is het droog en zitten we koffie te drinken voor onze camper.