Vandaag heb ik de knoflook opgegraven. Dankzij een tip van Erie om de bloemen eraf te halen zodat deze niet alle energie opslurpen, hebben we nu veel grotere bollen knoflook dan vorig jaar. We laten ze even lekker drogen voordat we ze gaan opeten.
Archives
All posts by Hans BT
We waren eigenlijk van plan om nog een paar dagen in Zuid Duitsland en Liechtenstein te blijven. De weersvoorspellingen deden ons echter besluiten naar huis te gaan. Vanwege verwachte regen namen we niet de kortste route door Duitsland maar dezelfde route als op de heenweg met alweer een stop in Heiderscheid. Afgezien van enkele buitjes was het weer goed om te reizen. In Luxemburg steeg de temperatuur ineens van 17 naar 23 graden. We hebben weer lekker gegeten in het campingrestaurant met voor Margreet tagliatelle carbonara en voor mij (alweer) een lekkere paarden entrecôte. ’s Nachts was het lekker knus in onze camper met wat regen die zachtjes op het dak tikte. Vanmiddag rond 14 uur kwamen we aan in Ingen. Ham Radio 2024 zit er weer op.
Tijdens de DARC receptie werd een viertal amateurs door DARC-voorzitter Christian Entsfellner, DL3MBG in het zonnetje gezet als dank en erkenning voor hun jarenlange inspanningen in ITU en CEPT. Samen met Barry Lewis G4SJH, Dave Court EI3IO en Ole Garpestad LA2RR, kreeg ik de Goldenen Ehrennadel des DARC e.V. Het is uitzonderlijk dat deze hoge onderscheiding wordt verleend aan buitenlanders en we zijn apentrots.
Op dinsdag zijn we van Heiderscheid naar Friedrichshafen gereden, zo’n 475 km. We hebben de kortere route door Noordoost Frankrijk genomen.
Ondanks dat het pas dinsdag is staan er al flink wat kampeerders op de parkeerplaats bij de Messe van Friedrichshafen. We hebben ons geïnstalleerd vlak bij de caravan van Egbert en Else, die de omgeving al een paar dagen onveilig aan het maken zijn. Boven Zwitserland dreigt onweer, maar de we hielden het droog deze avond. Dat veranderde in de nacht. Onweer is hier niet alleen hoorbaar, maar ook voelbaar. Onze camper is nog steeds waterdicht.
Vanmorgen zijn we vertrokken richting Friedrichshafen. Eerst naar de bakker om broodjes te kopen en rond de middag een SOTA stop op Baraque Fraiture ON/ON-010. Het was er gigantisch druk, waarschijnlijk had er een festival plaats gevonden. De frituur was helaas gesloten. Daarna was het nog een klein uurtje naar camping de Reenert/Fuusekaul in Heiderscheid Luxemburg. Vanwege de overvloedige regenval van de afgelopen weken hebben we een hoger gelegen plekje uitgezocht
Vijftig jaar geleden was mijn opkomst op de KMA in Breda. Een prima gelegenheid voor een reünie. Samen met zo’n 40 landmacht collega’s haalden we in de Granaattoren op het KMA terrein oude herinneringen op onder het genot van een drankje en een barbecue. De avond werd afgesloten met het “Bonsoir” dat we altijd zingen aan het eind van een gezellige avond. Een groepsfoto volgt.
Op vrijdagmorgen reden we de brug naar Denemarken over en maakten een kleine zijsprong naar het eiland Møn, waar bij bij de witte rotsen van Møns Klint de Aborrebjerg (SOTA OZ/OZ-005) activeerden. Vervolgens reden we naar het veer Rødby-Puttgarden en na de 45 minuten durende overtocht was het nog een klein stukje naar de camping in Rosenfeld in Schleswig-Holstein. Op zaterdag deden we het laatste stuk naar Ingen en dat ging zonder noemenswaardige files.
Alhoewel de CEPT vergadering tot en met vrijdag duurt, had ik al besloten om op donderdag uit Stockholm te vertrekken. Amateur zaken werden meteen op donderdagmorgen bij de kop gepakt en zo konden we om tien uur het hotel verlaten. Het weer is duidelijk minder dan eerder deze week. We reden tot Malmö, waar we op een hele grote camping, First Camp Sibbarp-Malmö, staan. Vanaf het nabijgelegen strand hebben we een mooi uitzicht op de brug die we morgen nemen voor de oversteek naar Denemarken.
Vlak bij onze camping is een SOTA summit, de Kullaberg (SM/SE-001). Nadat we ingepakt hadden reden we naar de parkeerplaats op slechts 1200 meter van de top. Er zat een heel venijnig stukje in onze klim. Boven op de top kon ik vanaf een soort preekgestoelte mijn verbindingen maken.
Vervolgens reden we circa 350 kilometer richting Stockholm over rustige snelwegen zoals je die je 30 jaar geleden in Nederland ook nog had. Onderweg zag je bossen en rotsen en de temperatuur van 27-29 graden was heel aangenaam. Onderweg hadden we één korte maar hevige regenbui.
We kamperen aan de Oostzee net ten Zuiden van Stockholm op het Jogersö Eco Camp, dat ik nog kende van vijf jaar geleden. Mijn iPhone doet het ook weer. Na advies te hebben ingewonnen bij Chris heb ik de laadpoort nog een keer grondig schoongepoetst en dat hielp.
Vanmorgen zijn we naar Tiel gefietst om te kijken naar de auto’s die deel namen aan de Betuwse fruit rally. Eric, de vader van Pauline, was een van de deelnemers met zijn Aston Martin DB6, een schitterende olijfgroene GT, met onder de motorkap een 4 liter zescilinder lijn motor. Eric werd vergezeld door Ben en Derk die zich een ritje in deze prachtige auto niet lieten ontgaan.
