Archives

All posts by Hans BT

Gorinchem

Ben en Pauline hadden ons (Margreet, Chris, Rianne en ik) uitgenodigd om te komen eten. Zo konden we de net verbouwde keuken nog bewonderen voordat Ben en Pauline gaan verhuizen.

Voor Margreet en mij was dat een ideale gelegenheid om na te gaan of de camper helemaal klaar is voor de zomer. Tegen vieren arriveerden we bij camperplaats de Punt, onderdeel van de jachthaven in Gorinchem. Van daaruit was het 17 minuten lopen naar Ben en Pauline.

De kip curry die Ben had bereid smaakte perfect. We hoefden ons geen zorgen te maken wie er moest rijden, want ons bed bevond zich op loopafstand. Ook de jongelui hadden na het eten behoefte aan een avondwandeling, zodat we onze avond eindigden in de kantine van de watersportvereniging.

Met een vooruitziende blik hadden we het winterdekbed meegenomen en de nachtelijke temperaturen konden ons niet deren. Op onze Ford Ranger staat de camper 20 centimeter hoger dan voorheen op de Nissan Navara. Van de week moet er een hoger trapje worden besteld.

Vandaag was ik bij Albert PA5O om zijn antenne-installatie te ontmantelen. Helaas zijn we vergeten een foto te maken van de mast waar de antennes nog in zaten. Met de mast ingedraaid op de laagste stand kon ik staand op het garagedak precies bij de rotor en de antennes. Het klusje was in een uur geklaard.

Het opruimen van kabels en gereedschap nam nog eens een uur in beslag. Albert zit vanuit de kamer te kijken hoe e.e.a. vordert. De mast en de antennes gaan een tweede leven krijgen bij ons thuis in Ingen.

Parijs

We zijn drie volle dagen in Parijs voor verschillende activiteiten die allemaal te maken hebben met de IARU.

Als eerste is er de IARU Region 1 Interim meeting. Anderhalve dag intensief vergaderen voor mij en voor Margreet is het dè gelegenheid om Parijs te bekijken.

Ten tweede vieren we het 75 jarig bestaan van IARU Region 1. Het hoogtepunt van was een uitgebreid diner aan boord van een cruise boot op de Seine.

Ten derde is er het 100 jarig bestaan van de IARU welke in 2025 in Parijs werd opgericht. Ter gelegenheid van dit feit was er een lunch, die werd voorafgegaan door een aantal formele speeches op de 10e verdieping van het Pullman hotel onder de rook van de Eiffel toren.

Tot slot werd het 100 jarig bestaan van de Franse amateurvereniging REF gevierd in Provins op anderhalf uur rijden van Parijs. We kwamen erachter dat we inmiddels een flink aantal Franse kennissen hebben die zich gelukkig nog keurig konden herinneren waar we ze eerder hadden ontmoet. Heel bijzonder was dat Gérard F2VX, schrijver van het REF jubileumboek, langs kwam bij onze tafel om een persoonlijke opdracht in ons exemplaar van het boek te schrijven. Na het diner was het weer anderhalf uur in de bus terug naar Parijs en om 2 uur ’s morgens rolden we ons hotel weer binnen. Na een korte nachtrust was het tijd om richting Gare du Nord te gaan voor de thuisreis.

Vandaag ben ik 69 jaar geworden. Ben was al vroeg present om mij te helpen met de camper, die na de winterstop, nu op een andere auto moest worden bevestigd. Ik had al bevestigingsogen laten maken en styrodur platen gekocht om de boel 8 cm op te hogen. De scharnieren van de achterklep had ik laten modificeren zodat de klep op simpele wijze worden verwijderd. De achterbak van de Ford Ranger is iets smaller dan die van de Navara en achteruit onder de wildcat rijden was precisiewerk. Voordeel van de nieuwe auto met anderhalf cabine is dat de camper maar een heel klein stukje oversteekt. Dat geeft een veel stabielere wegligging.

Toen we klaar waren kwamen Chris en Rianne ons werk bewonderen en konden we aan het volgende deel van het verjaarsprogramma beginnen: Asperges eten met biefstuk van de barbecue. Deze keer geen ham erbij, maar wel botersaus en gepofte nieuwe aardappelen. Heerlijk!

egeltje gered

Op de bodem van ons lege zwembad lag een egeltje, dat nog bleek te leven. Ik heb het er maar uit getild. Na een paar minuten was het beestje van de schrik bekomen en zocht het een veilig heenkomen.

Nadat de regen voorbij was getrokken zijn we in Zoelen gestart met alweer een wandeling door de Betuwse boomgaarden. Kers, peer en nu ook appel staan in volle bloei. Het grootste deel van onze wandeling was rond kasteel Soelen, met als verste punt Kerk Avezaath.

bloesem wandeling

Lutterveld

De peren- en appelbomen staan weer in bloei, een goede reden voor een wandeling. Met start en finish in het stadje Buren deden we het Errecomse klompenpad. Zwager Cees wandelde met ons mee.

Buren

We zijn op plekjes geweest waar we nog nooit eerder waren geweest: het dorpje Erichem, het Betuws wijndomein en camping de Karekiet. Na een rondje van ongeveer negen kilometer eindigden we in Buren, waar we even een kijkje namen bij het huis dat Ben en Pauline hebben bemachtigd. De tocht sloten we af met een biertje, een koffie en appelgebak op het terras van de Pannekoekebakker.

We moesten vanmorgen vroeg opstaan om deel te kunnen nemen aan de cursus reanimatie en bediening AED, die werd gehouden in het dorpshuis in Ingen. Onder de bevlogen leiding van Conny van Medicover uit Tiel werd in vier uur tijd een achttal cursisten, allemaal lid van de Stichting Veteranen Buren, waaronder Margreet en ik wegwijs gemaakt hoe te handelen in geval van reanimatie en hoe een AED moet worden bediend. Er was ruim voldoende instructiemateriaal, waaronder slachtofferpoppen van verschillend geslacht en zelfs een met een kleurtje. Verder blijk ik een “pinda-arm” te hebben. Als je Aziatische voorouders krijg je bij de normale houding last van je (bovenste) hand. De hand die bovenop ligt moet net iets anders worden gehouden. Ook konden we werken met verschillende types AED. Aan het eind van de ochtend zat de drill er een beetje in en konden we het pand met ons diploma verlaten. Dat was een leerzame ochtend.

Toch zijn we actief

Ook al verschijnt er weinig nieuws op ons blog, toch heerst hier volop activiteit, voornamelijk in de tuin. Het fraaie lenteweer van de afgelopen weken was daarbij geen straf. Vandaag hebben we met hulp van Cees ons ronde picknickbankje, dat bijna overwoekerd was door gras en onkruid, een wat prominentere plaats gegeven. Diep verstopt onder de struiken hadden we nog genoeg hele zware grindtegels om een “verhard terras” te maken.