Afgelopen donderdag begon onze zoektocht naar een andere auto ter vervanging van onze Nissan Navara. In Tiel vonden we een mooie Ford Ranger. Helaas duurde het even voordat we er zeker van waren dat onze Wildcat camper in de achterbak past. Toen we op dinsdag een proefrit wilden maken bleek de auto al verkocht te zijn. Het aanbod aan bedrijfswagens is groot. Dat komt door de naderende wijziging voor BTW en BPM. Op dinsdag gingen we verder met onze zoektocht. Eerst naar Wekerom, waar ook een mooi exemplaar stond. Helaas hadden ze hem verkeerd geprijsd en kwam er te veel BTW en BPM bij. Als troost voor ons vergeefse ritje kregen we 50 Euro benzinegeld. Vervolgens ging de reis naar de Ford dealer in Harderwijk. Daar konden ze de sleutel van de auto niet vinden. Geen proefrit dus en ruzie met de autoverkoper. Op de terugweg kwamen we langs de Ford dealer in Veenendaal. Daar konden we even stoom afblazen. Ze bleken nog wat in de aanbieding te hebben. Helaas was die auto net naar de schoonmaker gebracht en moest onze proefrit tot woensdag wachten. Nadat we tot overeenstemming kwamen over prijs en leverdatum werd het contract getekend. De auto wordt in orde gemaakt en volgende week gaan we hem halen.
Archives
All posts by Hans BT
Op maandag zijn we verhuisd van Zeeuws Vlaanderen naar Walcheren.
Hemelsbreed is het ongeveer 10 kilometer, maar omdat we door de Westerscheldetunnel moesten rijden, deden we er een klein uur over. Omdat we pas om 14 uur op de Schoone Waardin terecht konden zijn we in Vlissingen boodschappen gaan doen en vervolgens Fort Rammekens gaan bekijken. Het fort is gebouwd rond 1550 en was bedoeld om de scheepvaartverbinding met Middelburg te beschermen.
Op dinsdag zijn we naar Middelburg gegaan om daar wat plekjes te bekijken die we nog niet eerder ontdekt hadden. Inmiddels zijn we terug op de camping, waar we onder onze luifel naar het getik van de regen zitten te luisteren. Morgen naar huis.
We zijn aan het genieten van het mooie nazomerweer in Zeeuws Vlaanderen. De plaatsnamen hier lijken nergens op. Wie noemt zijn dorp nu Boerenhol? Ook de naam van onze camping het Zwarte gat klinkt niet echt uitnodigend. Desondanks is de camping top. Nadat we ons geïnstalleerd hadden, hebben we een verkenningstocht door de omgeving gemaakt met als belangrijkste doel het in kaart brengen van de eethuisjes. Er is ruime keus en we kwamen voor het avondeten terecht in het Brouwerslokaal in Groede. Het was even lastig om een biertje te kiezen uit de dertig verschillende tapkranen. De eetkaart was een stuk simpeler. Voor Margreet werd het fish and chips en voor Hans mosselen met friet. Hulde voor de bediening. Zij deden er alles aan om het hun gasten naar de zin te maken.
Vanmorgen hebben we onze Volvo C70, na 15 jaar trouwe dienst naar de sloop gereden. Dat deed toch even pijn, vooral bij Margreet die de laatste rit met een achterbak vol met klotsend water heeft uitgevoerd.
Elk jaar rond 12 augustus proberen we bij helder weer vallende sterren te zien. Het was een zwoele, heldere avond en dit keer hadden we hangmatten geïnstalleerd om van daaruit comfortabel meteorieten en mogelijk ook noorderlicht te kunnen waarnemen. Een eerste aanval van muggen konden we met redelijk succes afslaan, net als een tweede aanvalsgolf van vleermuizen, die over onze hoofden scheerden.
Vlak bij de keukendeur had zich een egel geïnstalleerd. Je ziet ze niet in het donker, maar je voelt ze wel als je er tegen aan loopt.
Ik had mijn camera voorbereid om opnames van mogelijk noorderlicht te maken met een lange sluitertijd. Helaas was ik de instelling ineens kwijt en kon ik een en ander in het donker niet reproduceren. Volgende keer beter.
Het aantal meteorieten dat we zagen, ieder twee, viel een beetje tegen.
Onze terugreis hadden we verdeeld in twee nagenoeg gelijke delen van ongeveer 500 kilometer, met een stop vlakbij Erfurt in de Duitse deelstaat Thüringen. Campingplatz Hohenfelden bleek een prima keuze, met een eenvoudig restaurant annex Biergarten. Margreet ging voor de gyrosschotel en voor mij werd het Schnitzel mit Pommes en een lekker glaasje Schwarzbier. Op de camping was zelfs een automaat voor wat ze “24 uur genot” noemen. Op vrijdagmorgen gingen we broodjes halen in het dichtstbijzijnde dorpje en rond drieën waren we thuis.
Vandaag beklommen we met Andreas HB9JOE, een andere summit en wel Děvín (OK/JM-013), die vlak tegen de Oostenrijkse grens lag. De beklimming was eenvoudig met tijdens het eerste deel een mooi zicht op kasteel Děvičky. Een tweede summit zat er, met oog op het diner van vanavond, niet in.
Na enkele dagen “afzien” op het conteststation kozen we voor onze laatste nacht in Tsjechië voor meer comfort in hotel Valeč, waar ons galadiner werd gehouden.
Tijdens het diner had ik de gelegenheid om namens de Yasme Foundation het Excellence Award dat was toegekend aan Raisa R1BIG te overhandigen. Ze was er bijzonder blij mee.
Verder werd er een presentatie gehouden over de DX-peditie naar Liberia en werden er kleine maar fijne cadeautjes uitgewisseld.
Vanmorgen werden we om vijf uur gewekt door een stevige regenbui, die gelukkig tegen zevenen weer voorbij was. Zodoende waren we al vroeg op pad richting Tsjechië. Anders dan vijf jaar geleden bleek de rit door Tsjechië heel vlot te gaan omdat geen wegwerkzaamheden waren. Net na de middag kwamen we aan bij het fantastische contest station OK5Z, waar de afgelopen vijf jaar ook het nodige gebeurd bleek te zijn. De antennes zijn flink gegroeid en er is een indrukwekkend beverage antenne netwerk aangelegd. Een deel van de deelnemers was al aanwezig en in de loop van de middag kwamen de meeste anderen zich melden. Om 18 uur werd de officiële opening verricht door Eva en daarna was het etenstijd. Onze eerste nacht onder de antennes beviel goed. Zelfs de douchezak werkte naar behoren.
De Säksische Schweiz, in het zuidoosten van Duitsland, is een prachtig en bosrijk gebied met veel rotsformaties. Vandaag hebben we lekker gewandeld naar twee bergtoppen. De Lilienstein (DM/SX-057) was de eerste, door het bos en daarna tussen de reusachtige rotsen door over de treden naar boven, voor ons weinig inspanning. De tweede, Papstein (DM/SX-045) ging helemaal met traptreden naar de top waar het eveneens zonnig weer was. Toen er aan het eind van de middag nog een plekje voor de camper gezocht moest worden kwamen we uiteindelijk terecht op een plek voor campers met de nodige sanitaire voorzieningen; een groot weiland aan een immens maisveld. Prima.
We zijn op weg naar het Zuiden van Tsjechië, waar een bijeenkomst van vrouwelijke zendamateurs is. Echtgenoten worden geduld en zijn er om hand en spandiensten te verrichten. Onze reis van ongeveer 1000 km gaat in etappes. Na een SOTA stop op de Schwarzenberg (DM/HE-075) werden we in Marburg gastvrij onthaald door Ulli DK4VW. Zijn huis heeft een aanbouw speciaal voor gasten. We genoten van de Gut Bürgerliche Küche in een restaurant dichtbij zijn huis. Door miscommunicatie tussen de bediening en de keuken duurde het nogal lang voordat ons eten werd geserveerd. Met een gratis glaasje schnaps werden de plooien gladgestreken.
Na het ontbijt ging het richting Sächsische Schweiz in de buurt van Dresden. We startten bij een temperatuur van 22°. Hoe verder we naar het oosten reden hoe kouder het werd. De thermometer gaf op een gegeven moment zelfs 15° aan en dat is knap koud als je in je hemdje loopt. Onze geplande SOTA activatie hebben we vanwege de regen uitgesteld naar morgen. Voor het avondeten grepen we alweer naar de Duitse keuken. Vooraf werd keurig verteld dat er contant moest worden betaald. Daar heb ik maar een Schwarz bier op gedronken.
Inmiddels zijn we terug op de camping. Het is windstil en bij een temperatuur van 20° en het is prima uit te houden voor onze camper.